Ο Έλληνας, το βιβλίο και η μόρφωση ...

Ο μέσος Έλληνας ποτέ δεν διάβαζε και εξακολουθεί να μη διαβάζει! Είτε από (χάρτινο) βιβλίο είτε από Υπολογιστή, τάμπλετ ή κινητό! Κι αυτό γιατί δεν έχει ψηλά στο σύστημα αξιών του τη μόρφωση ούτε αντέχει τον πνευματικό κόπο που απαιτεί η ανάγνωση οποιουδήποτε μακροσκελούς κειμένου, έστω κι αν αυτό είναι ειδησεογραφικό, πληροφοριακό, ενημερωτικό. Ο μέσος Έλληνας προτιμάει να ξοδεύει τα χρήματά του σε μπουζουκτζίδικα, καφετέριες και μπαρ για ψυχαγωγία και επίδειξη και θεωρεί αρκετό να μαθαίνει και να κατανοεί από την εικόνα, το σύνθημα και τον ηχηρό τίτλο, αντί να διαβάζει. Στην καλύτερη περίπτωση προτιμάει να "μαθαίνει" από τη "συζήτηση" κι όχι από τα βιβλία, χάρτινα ή ηλεκτρονικά! Τρόπος του λέγειν, βέβαια, "συζήτηση", πράγμα που μπορεί να το διαπιστώσει κάποιος, παρακολουθώντας διαλόγους στην τηλεόραση ή στις ποικίλες ιστοσελίδες του διαδικτύου, όπου ο Έλληνας συναγωνίζεται τους άλλους στον εγωισμό, στην αλαζονεία, στις ατάκες και στα "Γαλλικά"...

Ο μέσος πιτσιρικάς θα δώσει 300 ευρώ για καινούργιο κινητό, που θα χρησιμοποιήσει το 10% των δυνατοτήτων του, αφού πετάξει στα σκουπίδια το παλιό, του οποίου χρησιμοποιούσε το 15% των δυνατοτήτων του, αλλά ποτέ δεν θα δώσει 20 ευρώ για ένα καλό βιβλίο ούτε καν θα αποθηκεύσει ούτε θα διαβάσει δωρεάν βιβλία στο κινητό του... Κι αν του δώσεις τζάμπα ένα βιβλίο, το πολύ πολύ να το κρατήσει για ενθύμιο...
Ακόμα και στην καρδιά της οικονομικής κρίσης και της πανδημίας -συνεπώς υπάρχοντος περισσότερου ελεύθερου χρόνου- ακόμα λιγότεροι Έλληνες τον αξιοποίησαν ή τον αξιοποιούν διαβάζοντας! Κι αυτό, παρά το γεγονός της συνεχούς αύξησης των πτυχιούχων, συχνά, βέβαια, ανορθόγραφων και με αδυναμία στη σύνταξη και την κατανόηση κειμένου· πτυχιούχοι που μπήκαν στο Πανεπιστήμιο με βαθμούς 3 και 4, αποφοίτησαν με copy paste εργασίες και παρέμειναν εχθρικοί στο βιβλίο και στη μελέτη...
Γιατί στη χώρα αυτή αξιολογείται και θεωρείται πετυχημένος ο ματσό που τα «κατάφερε», ο κιμπάρης που πουλάει μούρη και έχει πολλά λεφτά, που η ζωή του βασίζεται στην καταναλωτική επίδειξη, άσχετα αν δεν μπορεί να σκεφτεί, να συλλογιστεί, να ενδιαφερθεί για τα κοινά, να κατανοήσει τους άλλους ή να συντάξει σωστά μια πρόταση...
Για επιβεβαίωση των παραπάνω αρκεί μια ματιά στα προφίλ του FB, όπου σπάνια θα δει κανείς βιβλία ή αναφορές σε βιβλία -όχι copy paste στίχους από ποιήματα ως λεζάντες κάτω από σεξουαλικές φωτο...- ενώ τις περισσότερες φορές θα δει καφέδες, κρουασάν και ποτά, βραδινές εξόδους σε κωλόμπαρα, βόλτες με αυτοκίνητα, επιδεικτικά ρούχα και κοσμήματα... 

Θα δει ανθρώπους που παριστάνουν τους πλούσιους, χαρούμενους, ευτυχισμένους και απρόσιτους με όψεις επίπλαστα πετυχημένες και χαμογελαστές, που, όμως, όταν τους γνωρίσει από κοντά, του ζητάνε κεράσματα και δανεικά και κλαίγονται για τους κακούς φίλους τους και διαπιστώνει αμέσως πόσο επιφανειακοί, ψεύτικοι και δυστυχισμένοι είναι...