Freesociety

Η "αίτηση" για συστάσεις με Εισαγγελική παραγγελία στο Αστυνομικό τμήμα, με την οποία ένας πολίτης ζητούσε (συνήθως μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου του) να γίνουν "συστάσεις" σ έναν άλλο πολίτη κατά του οποίου είχε παράπονα καταργήθηκε προ διετίας λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Ακριβέστερα, κ αταργήθηκε η παραγγελία του Εισαγγελέα όπου προσέφευγε ο παραπονούμενος με γραπτή αίτηση, διατηρήθηκε όμως η αίτηση απευθείας στο Αστυνομικό τμήμα, όπου κάθε πολίτης ανέκαθεν μπορούσε και μπορεί να προσφύγει, προφορικά ή γραπτά, για να υποβάλει παράπονα σε βάρος κάποιου άλλου πολίτη και να ζητήσει να του γίνουν οι δέουσες συστάσεις από την Αστυνομία. Η κατάργηση της Εισαγγελικής παραγγελίας ήταν ένα πρόσκαιρο μέτρο κοινωνικής αποστασιοποίησης, ώστε να ελεγχθεί η επέκταση της πανδημίας του κορονοϊού μέσω της ελαχιστοποίησης της στενής επαφής μεταξύ των ατόμων, χωρίς, βεβαίως, να καταργηθεί η απευθείας προσφυγή του παραπονούμενου στο Αστυνομικό τμήμα για την υποβολή των παραπό

Με αφορμή την πρόσφατη κυβερνητική κρίση στη Μ. Βρετανία λόγω της παραίτησης της Πρωθυπουργού Λιζ Τρας -και όχι πολιτική κρίση, όπως βιάστηκαν να την αποκαλέσουν πολλοί χαιρέκακοι...- υπενθυμίζεται ότι είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που δημιούργησε το κοινοβουλευτικό σύστημα στο πλαίσιο μιας συνταγματικά περιορισμένης μοναρχίας και έχει πολιτικούς θεσμούς με μεγαλύτερη ιστορική συνέχεια και αποτελεσματικότητα από τους ευρωπαϊκούς. Κι ας έχει Σύνταγµα στο οποίο ορισµένοι πολιτικοί θεσµοί (ιδίως αυτοί που ρυθμίζουν το κοινοβουλευτικό σύστηµα) διαµορφώθηκαν µε µακροχρόνια πρακτική ως άγραφοι νόμοι και παραµένουν τέτοιοι κατά µεγάλο µέρος μέχρι σήµερα (μη τυπικό, ήπιο Σύνταγμα), τους οποίους το Κοινοβούλιο, λόγω της παντοδυναμίας του, μπορεί ανά πάσα στιγμή να τους τροποποιήσει. Γι αυτό η Μ. Βρετανία χαρακτηρίζεται ως η μήτρα του κοινοβουλευτισμού, πολιτικό σύστημα που αργότερα διαδόθηκε σ' ολόκληρο τον κόσμο και ιδίως στην Ευρώπη, ενώ οι πολιτικοί θεσμοί της υπερισχύουν των προσώπων, τ

  Δύο αστυνομικοί του Αστυνομικού τμήματος Ομόνοιας κατηγορούνται για βιασμό μιας 19χρονης, όμως η παθούσα εξιστορεί ένα, φαινομενικά τουλάχιστον, συναινετικό σεξ, διότι είναι λίγο δύσκολο να φανταστείς βιασμό μέσα σε αστυνομικό τμήμα με γραφεία και ανοιχτές πόρτες, αφού π.χ. η κοπέλα θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να βάλει τις φωνές και να το αποκαλύψει... Άλλωστε, κατά τα δημοσιευθέντα, προηγουμένως τα ...παιδιά είχαν συναντηθεί εκτός τμήματος, όπου η κοπέλα "ανταποκρίθηκε" σε αμφότερους ( !! ) με φιλιά και μετά έδωσαν ραντεβού στο τμήμα, όπου με τη θέλησή της πήγε να τους συναντήσει... Η κοπέλα, όμως, τώρα λέει ότι ναι μεν δεν υπήρξε εξαναγκασμός για σεξ πλην όμως οι αστυνομικοί της πρότειναν να την "ξεναγήσουν" ( ! ) στο τμήμα και την οδήγησαν σε χώρο που λειτουργεί ως αποδυτήρια, όπου αρχικά ο ένας και, εν συνεχεία, ο δεύτερος κατηγορούμενος την βίασαν, ενώ ο δεύτερος προχώρησε στη βίαιη πράξη του παρά το ότι η 19χρονη ήταν τραυματισμένη (!) από την κακοποίηση του

Σχετικά με τα εγκλήματα που απασχολούν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε.), όπως π.χ. οι βιασμοί, οι φόνοι, η ενδοοικογενειακή βία, τα σεξουαλικά εγκλήματα κλπ, προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση και προβληματισμό  η καθημερινή, παθιασμένη, διαρκής και διακαής ενασχόληση χιλιάδων διαδικτυακών (ψηφιακών-εικονικών) ανθρώπων με τα παραπάνω ζητήματα, που ούτε τους αφορούν προσωπικά ή οικογενειακά, ούτε, εξάλλου, διαθέτουν τα απαραίτητα στοιχεία, πληροφορίες, γνώσεις, προσόντα, τίτλους και εμπειρία για να εξαγάγουν ορθά επιστημονικά συμπεράσματα, καθόσον μάλιστα πρόκειται για υποθέσεις που αποτελούν αντικείμενο εν εξελίξει έρευνας αστυνομικών, δικαστικών, ιατρικών και άλλων αρμόδιων αρχών και υπηρεσιών. Οι παραπάνω ψηφιακοί άνθρωποι, που ασχολούνται διαρκώς με την εγκληματικότητα, σχολιάζοντας κάτω από ιστοσελίδες ειδήσεων και ενημέρωσης ή σε λογαριασμούς τους στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, απειλώντας με θανατηφόρες ποινές, κρεμάλες, παλούκωμα, ευνουχισμό, κατακρήμνιση και πάσης φύσεως βασανιστή