Freesociety

Απλά (εισαγωγικά) μαθήματα Δικαίου ή Ο παράδεισος των νομικών εννοιών και η κολασμένη χρήση τους από τους πολιτικούς (Κράτος δικαίου, αστυνομικό κράτος, κοινωνικό κράτος δικαίου, κράτος του νόμου και «δίκαιο κράτος») 1. "Κράτος δικαίου" (ή δικαιοκρατία) είναι το κράτος στο οποίο οι ασκούντες την κρατική εξουσία περιορίζονται από κανόνες δικαίου στις σχέσεις τους με τους πολίτες, οι οποίοι έτσι διασφαλίζονται αποτελεσματικά από την αυθαιρεσία της. Σπουδαιότερα χαρακτηριστικά του κράτους δικαίου είναι η διάκριση των εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική), οι νομικοί φραγμοί σε όλες τις κατευθύνσεις της και η θέσπιση ατομικών δικαιωμάτων (π.χ. ισότητα απέναντι στο νόμο, ελευθερία γνώμης, συναθροίσεων κλπ.). Αντίθετο του κράτους δικαίου είναι το Αστυνομικό κράτος. 2. "Αστυνομικό κράτος" (polizeistaat, etat de police) ή "αυταρχικό κράτος" είναι το κράτος που διέπεται από την "αρχή της σκοπιμότητας" και δεν περιορίζεται από κανόνες δικαίου αλλ

Η "αίτηση" για συστάσεις με Εισαγγελική παραγγελία στο Αστυνομικό τμήμα, με την οποία ένας πολίτης ζητούσε (συνήθως μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου του) να γίνουν "συστάσεις" σ έναν άλλο πολίτη κατά του οποίου είχε παράπονα καταργήθηκε προ διετίας λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Ακριβέστερα, κ αταργήθηκε η παραγγελία του Εισαγγελέα όπου προσέφευγε ο παραπονούμενος με γραπτή αίτηση, διατηρήθηκε όμως η αίτηση απευθείας στο Αστυνομικό τμήμα, όπου κάθε πολίτης ανέκαθεν μπορούσε και μπορεί να προσφύγει, προφορικά ή γραπτά, για να υποβάλει παράπονα σε βάρος κάποιου άλλου πολίτη και να ζητήσει να του γίνουν οι δέουσες συστάσεις από την Αστυνομία. Η κατάργηση της Εισαγγελικής παραγγελίας ήταν ένα πρόσκαιρο μέτρο κοινωνικής αποστασιοποίησης, ώστε να ελεγχθεί η επέκταση της πανδημίας του κορονοϊού μέσω της ελαχιστοποίησης της στενής επαφής μεταξύ των ατόμων, χωρίς, βεβαίως, να καταργηθεί η απευθείας προσφυγή του παραπονούμενου στο Αστυνομικό τμήμα για την υποβολή των παραπό

Με αφορμή την πρόσφατη κυβερνητική κρίση στη Μ. Βρετανία λόγω της παραίτησης της Πρωθυπουργού Λιζ Τρας -και όχι πολιτική κρίση, όπως βιάστηκαν να την αποκαλέσουν πολλοί χαιρέκακοι...- υπενθυμίζεται ότι είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που δημιούργησε το κοινοβουλευτικό σύστημα στο πλαίσιο μιας συνταγματικά περιορισμένης μοναρχίας και έχει πολιτικούς θεσμούς με μεγαλύτερη ιστορική συνέχεια και αποτελεσματικότητα από τους ευρωπαϊκούς. Κι ας έχει Σύνταγµα στο οποίο ορισµένοι πολιτικοί θεσµοί (ιδίως αυτοί που ρυθμίζουν το κοινοβουλευτικό σύστηµα) διαµορφώθηκαν µε µακροχρόνια πρακτική ως άγραφοι νόμοι και παραµένουν τέτοιοι κατά µεγάλο µέρος μέχρι σήµερα (μη τυπικό, ήπιο Σύνταγμα), τους οποίους το Κοινοβούλιο, λόγω της παντοδυναμίας του, μπορεί ανά πάσα στιγμή να τους τροποποιήσει. Γι αυτό η Μ. Βρετανία χαρακτηρίζεται ως η μήτρα του κοινοβουλευτισμού, πολιτικό σύστημα που αργότερα διαδόθηκε σ' ολόκληρο τον κόσμο και ιδίως στην Ευρώπη, ενώ οι πολιτικοί θεσμοί της υπερισχύουν των προσώπων, τ

  Δύο αστυνομικοί του Αστυνομικού τμήματος Ομόνοιας κατηγορούνται για βιασμό μιας 19χρονης, όμως η παθούσα εξιστορεί ένα, φαινομενικά τουλάχιστον, συναινετικό σεξ, διότι είναι λίγο δύσκολο να φανταστείς βιασμό μέσα σε αστυνομικό τμήμα με γραφεία και ανοιχτές πόρτες, αφού π.χ. η κοπέλα θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να βάλει τις φωνές και να το αποκαλύψει... Άλλωστε, κατά τα δημοσιευθέντα, προηγουμένως τα ...παιδιά είχαν συναντηθεί εκτός τμήματος, όπου η κοπέλα "ανταποκρίθηκε" σε αμφότερους ( !! ) με φιλιά και μετά έδωσαν ραντεβού στο τμήμα, όπου με τη θέλησή της πήγε να τους συναντήσει... Η κοπέλα, όμως, τώρα λέει ότι ναι μεν δεν υπήρξε εξαναγκασμός για σεξ πλην όμως οι αστυνομικοί της πρότειναν να την "ξεναγήσουν" ( ! ) στο τμήμα και την οδήγησαν σε χώρο που λειτουργεί ως αποδυτήρια, όπου αρχικά ο ένας και, εν συνεχεία, ο δεύτερος κατηγορούμενος την βίασαν, ενώ ο δεύτερος προχώρησε στη βίαιη πράξη του παρά το ότι η 19χρονη ήταν τραυματισμένη (!) από την κακοποίηση του

Σχετικά με τα εγκλήματα που απασχολούν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε.), όπως π.χ. οι βιασμοί, οι φόνοι, η ενδοοικογενειακή βία, τα σεξουαλικά εγκλήματα κλπ, προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση και προβληματισμό  η καθημερινή, παθιασμένη, διαρκής και διακαής ενασχόληση χιλιάδων διαδικτυακών (ψηφιακών-εικονικών) ανθρώπων με τα παραπάνω ζητήματα, που ούτε τους αφορούν προσωπικά ή οικογενειακά, ούτε, εξάλλου, διαθέτουν τα απαραίτητα στοιχεία, πληροφορίες, γνώσεις, προσόντα, τίτλους και εμπειρία για να εξαγάγουν ορθά επιστημονικά συμπεράσματα, καθόσον μάλιστα πρόκειται για υποθέσεις που αποτελούν αντικείμενο εν εξελίξει έρευνας αστυνομικών, δικαστικών, ιατρικών και άλλων αρμόδιων αρχών και υπηρεσιών. Οι παραπάνω ψηφιακοί άνθρωποι, που ασχολούνται διαρκώς με την εγκληματικότητα, σχολιάζοντας κάτω από ιστοσελίδες ειδήσεων και ενημέρωσης ή σε λογαριασμούς τους στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, απειλώντας με θανατηφόρες ποινές, κρεμάλες, παλούκωμα, ευνουχισμό, κατακρήμνιση και πάσης φύσεως βασανιστή

  Το Νορβηγάκι, οι αρπαγές και τα φιόρδς (Απλά μαθήματα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου) Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα, η Ελληνίδα μητέρα άρπαξε το παιδί από τη Νορβηγία και το έφερε παράνομα στην Ελλάδα, ενώ το αρμόδιο Νορβηγικό Δικαστήριο είχε δώσει την επιμέλεια στον Νορβηγό πατέρα του παιδιού. Σε βάρος της έχει ασκηθεί από τη Νορβηγική δικαιοσύνη ποινική δίωξη για αρπαγή και πλαστογραφία ενώ εκκρεμεί σε βάρος της διεθνές ένταλμα σύλληψης. Όμως, οι ελληνικές αστυνομικές Αρχές, αντί να εκτελέσουν το διεθνές ένταλμα σύλληψης, έκαναν το παγόνι, και τα ελληνικά δικαστήρια, που στο οικογενειακό δίκαιο αποτελούνται κυρίως από γυναίκες Δικαστές, κατά κανόνα μίσανδρες, ανέραστες, άσχημες και, συνήθως, διαζευγμένες, αντί να απονείμουν δικαιοσύνη σύμφωνα με το νόμο, φρόντισαν -όπως συνηθίζουν σ΄ όλες τις υποθέσεις οικογενειακού δικαίου- να σταθούν αλληλέγγυες στη μητέρα... Σιγά μη κάτσει ο Νορβηγός να τρέχει στα Ελληνικά Δικαστήρια και να πληρώνει μια Ελληνική μεροληπτική δικαι

Ελληναράδες... Όλα αυτά είστε εσείς... Είστε το sui generis μόρφωμα που ακούει στο όνομα "Ελληναράς", που απαντά σε όλους τους κοινωνικούς, πολιτικούς, οικονομικούς χώρους και όχι μόνο στους αριστερούς, κεντρώους, δεξιούς, ακροδεξιούς, ακροαριστερούς ή άπλυτους αναρχικούς... Είστε όλοι εσείς, που, όταν διασταυρώνεστε στο δρόμο με συμπολίτη σας, φτύνετε, ξύνετε τ' αρχίδια ή ανασηκώνετε τα ραντάκια του σουτιέν για να κρύψετε (δήθεν) τα βυζιά σας, φυσάτε τον καπνό από το τσιγάρο στη μούρη του, δεν λέτε ευχαριστώ όταν σας παραχωρούν προτεραιότητα ή σας κρατάνε ανοιχτή την πόρτα εισόδου σ΄ ένα κατάστημα για να εισέλθετε ανενόχλητοι, πετάτε το πλαστικό ποτηράκι του καφέ (που για άγνωστους λόγους θεωρείτε ότι σας κάνει μοντέρνους...), το περιτύλιγμα του κρουασάν, το πακέτο απ τα τσιγάρα κλπ., στο δρόμο ή το πεζοδρόμιο δίπλα από το σκουπιδοτενεκέ.. Είστε εσείς που κάνετε οικογένεια επειδή δεν βρίσκετε άλλο νόημα στη ζωή σας ή επειδή φοβάστε να αντιμετωπίσετε μόνοι τη ζωή σας και

                                 (Η ...βιβλιοθήκη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης) (In a Time of Universal Deceit — Telling the Truth Is a Revolutionary Act) Το γεγονός που συμβαίνει αυτές τις μέρες στο χώρο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία αλητείας... Οι εργάτες χτίζουν μια βιβλιοθήκη σε δημόσιο χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, που επί 34 χρόνια τελούσε υπό κατάληψη και "λειτουργούσε" ως "στέκι στο Βιολογικό"... Τώρα που ο χώρος αυτός χτίζεται ως βιβλιοθύηκη, οι αναρχοβρωμοαπλυτοαλητάμπουρες τον γκρεμίζουν! Γκρεμίζουν τους τοίχους της βιβλιοθήκης που χτίζεται αλλά κανείς πολίτης της χώρας αυτής και κανένα πολιτικό κόμμα δεν ενοχλείται ούτε διαμαρτύρεται, ούτε ακόμα και οι επί σειρά ετών πρυτανικές αρχές -η παρούσα πρυτανική αρχή μάλλον αποτελεί εξαίρεση- που διαχρονικά χαϊδεύουν ή φοβούνται τους αναρχοαλητήριους... Η αριστερά, μάλιστα, φαίνεται να επιδοκιμάζει το γκρέμισμα της βιβλιοθήκης, αφού δεν καταδικά

  Οι διχασμένες, τριχασμένες, τετραχασμένες... κοινωνίες και άλλα παραμύθια... Αδέλφια πολιτικοί και κοινωνιολογικοί αναλυτές της συμφοράς! Πάψτε να αναμασάτε την ανοησία περί βαθιάς διχασμένης -πολλοί λένε και τριχασμένης, τετραχασμένης κλπ-Γαλλικής κοινωνίας -ή όποιας άλλης κοινωνίας... Κάθε κοινωνία, ακόμα και η πιο υπανάπτυκτη, είναι ένας πολυσύνθετος οργανισμός, που αποτελείται από ποικιλία ανθρώπων, ομάδων, τάξεων, στρωμάτων, φύλων, ηλικιών, εκπαίδευσης, μόρφωσης, επαγγελμάτων, συχνά εθνοτήτων ή και εθνών (π.χ. ομοσπονδίες), θρησκευτικών και πολιτικών πεποιθήσεων, ιδεολογιών κλπ., γεγονός που την καθιστά λιγότερο ή περισσότερο πολύμορφη, πολυταξική, πολυστρωματική, πολυκομματική, πολυπολιτισμική, ανταγωνιστική κλπ. -δεκτή και όποια άλλη κατηγοροποίηση μπορεί να σκεφτεί ο νους του ανθρώπου- χωρίς οι κατηγοροποιήσεις αυτές να την μεταβάλουν σε διχασμένη, τριχασμένη, τετραχασμένη... Σημειώνεται ότι στη σύγχρονη Ελληνική ιστορία η λέξη "διχασμός" είναι συνώνυμη με τον  Εθν

Σχετικά με το θάνατο των τριών παιδιών στην Πάτρα, θέμα που απασχολεί την τρέχουσα επικαιρότητα και τα Μέσα Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε.), εκείνο που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση και προβληματισμό είναι: - αφενός, με ποιο τρόπο και με ποιο τυχόν αντάλλαγμα γίνεται η προμήθεια των ποικίλων πληροφοριών και στοιχείων των υποθέσεων αυτών εκ μέρους των δημοσιογράφων από τις αστυνομικές, δικαστικές, ιατρικές και άλλες αρμόδιες αρχές, στοιχεία που αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και αποτελούν στοιχεία αστυνομικού, δικαστικού και ιατρικού απορρήτου και - αφετέρου, και κυρίως, η καθημερινή, με πάθος, διαρκής και διακαής ενασχόληση χιλιάδων διαδικτυακών εικονικών ανθρώπων με ζητήματα που δεν τους αφορούν προσωπικά ή οικογενειακά -ούτε πολιτικά, αφού δεν είναι πολιτικά θέματα- ούτε, βεβαίως, διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις, πληροφορίες, στοιχεία, ούτε και τα απαραίτητα επαγγελματικά προσόντα, ειδικότητα, τίτλους και εμπειρία για να βγάλουν σχετικά συμπεράσματα για υποθέσεις που αφορούν την αυστηρά

Βλέπω να γίνεται πολύς λόγος για μια διαφήμιση της τράπεζας Πειραιώς, που παρουσιάζει μια έφηβη κοπέλα να βλέπει παντού αφίσες διατυπωμένες στο αρσενικό γένος και η, συμπάσχουσα, με το "κακό που μας βρήκε", τράπεζα βρίσκει την ευκαιρία να διαφημίσει τις προσφερόμενες υπηρεσίες της προς τις γυναίκες, γιατί αυτή (η τράπεζα) μπορεί να διαμορφώσει μια νέα κοινωνία ισότητας, σ' αυτή οι γυναίκες θα βρουν κατανόηση και εμπιστοσύνη κλπ... Ήδη οι αρχαίοι Έλληνες είχαν 6 Θεούς και 6 Θεές αλλά τους ονόμαζαν όλους Θεούς, δηλαδή συμπεριληπτικά τους δήλωναν με το αρσενικό γένος, χωρίς να διαμαρτυρηθεί ποτέ κανείς Θεός, ημίθεος, σύλλογος γυναικών ή Αθηναίος πολίτης για ανισότητα ή για αναπαραγωγή στερεότυπων και προκαταλήψεων... Απ την άλλη πλευρά τώρα, στη σύγχρονη γλώσσα, οι λέξεις λωποδύτης, κακοποιός, εγκληματίας, βιαστής, σφαγέας, τύραννος κλπ. είναι όλες αρσενικού γένους, χωρίς όμως απ την πλευρά των ανδρών να έχουν ποτέ εκφραστεί παράπονα ή διαμαρτυρίες ότι κακώς υπάρχουν αυτοί