Freesociety

Αν εξαιρέσουμε τους ανθρώπους που πράγματι φοβούνται τα εμβόλια κυρίως για λόγους υγείας και εκείνους που έχουν μια επιστημονική άποψη θεμελιωμένη και ειλικρινή κατά των εμβολιασμών, τη μεγάλη πλειονότητα των αρνητών-αντιεμβολιαστών αποτελούν άνθρωποι με την κοινωνική παθολογία του περιθωρίου, στους οποίους η κοινωνική κατακραυγή που στρέφεται εναντίον τους επιβεβαιώνει την προσωπικότητά τους, τρέφει τον ναρκισσισμό τους και τους δημιουργεί την ποθούμενη αίσθηση διάκρισης και υπεροχής, που με άλλο τρόπο δεν κατάφεραν στη ζωή τους. Με τη δημόσια άρνησή τους οι άνθρωποι αυτοί αποκτούν την πεποίθηση ότι εντάσσονται σ ένα σκληρό και διακριτό κοινωνικό υποσύνολο και αισθάνονται ότι αποτελούν, επιτέλους, σημαντικά πρόσωπα που έχουν άποψη, επιρροή, κύρος και εξουσία, που μπορούν να κινήσουν τα νήματα της κοινωνίας, να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου και να αποτελέσουν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των άλλων, που με άλλους τρόπους δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν. Με τον τρόπο αυτό αποκτούν (ψευ

  .... Ζούσε τότες στο νησί του μια όμορφη κοπέλα, η Δέσποινα Μανιάτη. Κάθε φορά που την έβλεπε έλεγε κι αντικαθρεφτίζονταν τα πέλαγα στα μάτια της. Φουντωμένος από τη νιότη του, ερωτοχτυπήθηκε μαζί της. Μπροστά όμως στον πόθο της καρδιάς του ορθωνόταν τρανό εμπόδιο. Τα γονικά του 'τοιμάζανε τη Δέσποινα, όπως ήταν η συνήθεια κείνου του καιρού, για γυναίκα του μεγαλύτερου αδελφού του, του Αναγνώστη. Κι όσο συλλογιόταν πως τούτο το κορμί, το χαϊδολογημένο ως τότες μονάχα από το μελτέμι, θα το χαιρόταν άλλος, ας είναι κι αδελφός, τόσο μαράζωνε. Περήφανος καθώς ήταν, κράταγε κρυφό το μεράκι του και δεν τ' ομολογούσε σε κανέναν. Μόνο που γίνηκε πιο δύσκολος από πριν, πιο λογομίλητος, πιο αποτραβηγμένος. - Τι έχεις Κωνσταντή, τον ρώταγαν οι δικοί του. - Τίποτις. Να, θέλω να πάω να γίνω καλόγερος... αποκρινόταν κοκκινίζοντας. Τέλος κατάλαβαν το μαράζι που τον έτρωγε κι αντί να δώσουν τη Δέσποινα στον Αναγνώστη, την πάντρεψαν, γύρω από το 1817, με τον Κωνσταντή. Κι ο Κωνσταντής δεν γίν

  Φιλαράκια πληκτρολόγοι, που το παίζετε μεγαλόψυχοι αντιρατσιστές και λυπάστε τους Αφγανούς, τις γυναίκες που θα αναγκαστούν να φορέσουν τις μπούργκες κλπ.. Άλλο είναι να μένεις στο οροφοδιαμέρισμά σου σε κάποιο βόρειο ή νότιο προάστιο και να κάνεις τις βόλτες σου στους ήσυχους και καθαρούς δρόμους, κατάσταση που σε κάνει να θλίβεσαι εκ του ασφαλούς, με την ησυχία σου και την άνεσή σου για το δράμα των προσφύγων και να αγανακτείς με τους ξενοφοβικούς και ρατσιστές ακροδεξιούς φασιστο-ανησυ-χούντες και άλλο να ζεις στο μονότουβλο διαμέρισμα στην πολυκατοικία του κέντρου, όπου στο ένα διπλανό διαμέρισμα ζουν δέκα Πακιστανοί και μπαινοβγαίνουν άλλοι τόσοι και στο άλλο διπλανό διαμέρισμα χαλάνε τον κόσμο ολημερίς και ολονυχτίς 3-4 κουτσούβελα από τη Συρία ή το Αφγανιστάν και, όταν θελήσεις να πας μια βόλτα, μπας και ηρεμήσεις λίγο, δεν περπατάς σε ήσυχους και καθαρούς δρόμους αλλά, όταν δεν πατάς σε ακαθαρσίες και ούρα, σκοντάφτεις σε σκουπίδια και στα τσαντίρια της πλατείας. Για να μη μι