Τα κομματόσκυλα: Απατεώνες και διχαστικά καρκινώματα της κοινωνίας ή Ο κομματισμός, παιδική αρρώστια της πολιτικής...

 

• 

  Εκών άκων*, βλέπω συχνά να περνάνε από την "αρχική σελίδα" μου στο FB, μεταξύ άλλων, και "πολιτικά" σχόλια διαφόρων κομματόσκυλων, που δηλώνουν (ή υποστηρίζουν ότι είναι ή φέρονται να είναι) μέλη ή υποστηρικτές διαφόρων πολιτικών κομμάτων... Σχεδόν όλα τα σχόλιά τους χαρακτηρίζονται από κομματικές παρωπίδες και έλλειψη πολιτικής όρασης, προσπάθεια φθηνού εντυπωσιασμού, ημιμάθεια, επιδερμική γνώση της εσωτερικής πολιτικής (οικονομικών, φορολογικών, εκπαιδευτικών, εργασιακών, ασφαλιστικών κλπ. θεμάτων), πλήρη άγνοια των ευρωπαϊκών και διεθνών πολιτικοοικονομικών σχέσεων και θεσμών και ξύλινο και ανούσιο λόγο με πλήρη απουσία πρακτικών και χρηστικών πολιτικών προτάσεων. 
• Τα σχόλιά τους περιορίζονται, συνήθως, σε συκοφαντίες και υβριστικούς χαρακτηρισμούς, κουτσομπολιά, προσωπικές παραπολιτικές επιθέσεις, ίντριγκες και κακεντρεχή σχόλια κατά πολιτικών αντιπάλων, ενδοκομματικών "συντρόφων" και αντίπαλων φατριών, ασχολούμενοι με την κουτσομπολίστικη και μικροκομματική πολιτική της κλειδαρότρυπας και του ασήμαντου, που συγχέουν σκόπιμα τον κομματισμό με την πολιτική. Συνήθη θέματα των σχολίων αυτών είναι οικογενειακά, ερωτικά, γκόσιπ, λάιφστάιλ ή θέματα της καθημερινής ζωής, όπως  π.χ. ποιος θα πάει στην εκδήλωση μνήμης ή στη γιορτή του τάδε, ποιος έστειλε ευχές στην ονομαστική εορτή του δείνα, τι ρούχα φόρεσε ο τάδε υπουργός, πως προφέρει την τάδε λέξη ο άλλος, με ποιους και σε ποιο ρεστοράν συνέφαγε ή, στην καλύτερη περίπτωση καθαρώς κομματικά σχόλια, όπως π.χ. ποιος έφυγε ή θα φύγει από το ένα κόμμα για να πάει σε άλλο, ποιος και με ποιους θα κάνει νέο κόμμα, ποιος θα συνασπιστεί εσωκομματικά με ποιους,  κ.τ.ο.
• Χιλιάδες τέτοιοι κομματικοί φλούφληδες, ψευτοκαριερίστες, πολιτικά ατάλαντοι και ψυχοσωματικά ανέραστα υποκείμενα χαμηλής ευφυίας στελεχώνουν όλα τα πολιτικά κόμματα. Συχνά πρόκειται για ανεπάγγελτους ρεμπεσκέδες μικροαστούς, συνδικαλιστές, δημοσιογράφους, δικηγόρους, καλλιτέχνες, συγγραφείς, κρατικοδίαιτους τεμπέληδες δημόσιους υπαλλήλους και άλλους άεργους ελεύθερους επαγγελματίες μπούληδες κληρονόμους οικογενειών που πλούτισαν από το δημόσιο κορβανά, που δεν έχουν αποκοπεί από το μητρικό ομφάλιο λώρο και τρομάζουν στην ιδέα να αντιμετωπίσουν τη ζωή και την κοινωνία με τις δικές τους δυνάμεις στον στίβο της εργασίας, της παραγωγής και της δημιουργίας... Μικροαστικά απόβλητα που καθημερινά περιφέρονται στις ιστοσελίδες του διαδικτυακού διαλόγου χωρίς να προσφέρουν την ελάχιστη υπηρεσία στην κοινωνία. 
• Το κόμμα είναι η ζωή τους, ο προστάτης τους και η ασφάλειά τους. Έξω από το κόμμα και τις κομματικές παρέες είναι αδιανόητη η ζωή τους, κοινωνική και επαγγελματική... Έξω απ' την ομάδα είναι χαμένοι, ξενέρωτοι, αδύναμοι, σαν τα χαμένα και φοβισμένα κουτάβια. Μέσα στην ομάδα νιώθουν ασφαλείς και συμπεριφέρονται σαν ύαινες... Γι' αυτό η ομάδα είναι γι αυτούς πάνω απ' όλα... Γιατί τους προστατεύει... Έτσι είναι όλοι: δεξιοί, αριστεροί, ακροδεξιοί, ακροαριστεροί, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές και όλα αυτά τα ανθρώπινα σκουπίδια που αντλούν την ισχύ τους από την ομάδα... Όλοι τους μισούν την ατομική ελευθερία και τη δημοκρατία, την ατομική εργασία και δημιουργία γιατί δεν αντέχουν την αξιοκρατία, τον προσωπικό μόχθο και την ατομική ευθύνη... Αναζητούν πάντα ένα προστατευτικό κουκούλι: το κράτος, την ομάδα, το κόμμα, το συνδικάτο, την παρέα...
• Όλα αυτά τα κοπρόσκυλα, που αποτελούν την πλειονότητα του στελεχιακού δυναμικού των κομμάτων και των συνδικάτων, διασπείρουν με το λόγο τους στην κοινωνία τη διχόνοια και το διχασμό, επιτυγχάνοντας τον τεχνητό τεμαχισμό της, προκειμένου να αποκτήσουν οι ίδιοι μεταγενέστερα "συγκολλητικό" και "ενωτικό" κύρος, επιρροή και εξουσία.
•  Παρεμβαίνουν στον κοινωνικό διάλογο, άλλοτε σχολιάζοντας και επιδοκιμάζοντας ο ένας τα βλακώδη σχόλια του άλλου και άλλοτε δημιουργώντας έναν διαδικτυακό ψευτοδιάλογο, υφαίνοντας σταδιακά τον προσωπικό τους μύθο, προβάλλοντας τις προσωπικές τους ενασχολήσεις, γούστα και "προσόντα", προσελκύοντας ανύποπτους περιπλανώμενους απόμαχους της ζωής, κοινωνικά και κομματικά ανένταχτους και αναποφάσιστους, για να τους ασκήσουν επιρροή και να τους μετατρέψουν σε μελλοντικούς ψηφοφόρους, υποστηρικτές και πελάτες τους, προσφέροντάς τους μια (κομματική) ομάδα μέσα στην οποία μπορούν να ενταχθούν και να αποκτήσουν κι αυτοί αναγνώριση, ασφάλεια, ταυτότητα και προστασία.-
• Τα σκουπίδια αυτά φωλιάζουν σε όλα τα πολιτικά κόμματα, συνδικάτα, σωματεία, συλλόγους και άλλες ομάδες, όπου βρίσκουν ένα προστατευτικό καταφύγιο που το χρησιμοποιούν - χρησιμοποιούνται, βέβαια και απ' αυτό- με σκοπό την κομματική, επαγγελματική, περιουσιακή και κοινωνική τους ανέλιξη, τον χρηματισμό, τη διάπραξη απατών, την άσκηση επιρροής στην κοινωνία, το ψάρεμα κομματικής πελατείας, τον προσωπικό πλουτισμό και την αναρρίχησή τους στην κοινωνική ιεραρχία! 
• Τα ανθρώπινα αυτά σκουπίδια είναι πολλά! Γιατί αυτός είναι ο νόμος που ισχύει στα κόμματα και στις κομματικές παρέες και αποτελεί όρο επιβίωσης μέσα στην ομάδα... Αλισβερίσι, αλληλοϋποστήριξη, εκδούλευση, πελατειακή σχέση, χρηματισμός, απάτη... Ακόμα κι αυτοί που ξεκινάνε με καλές προθέσεις στη διαδρομή αλλοτριώνονται! Ελάχιστοι αποκαλύπτονται από τη Δικαιοσύνη και λογοδοτούν· οι περισσότεροι περνάνε απαρατήρητοι ή απαλλάσσονται! Όλοι όμως, είτε ξεκίνησαν φτωχοί είτε πλούσιοι, βγαίνουν από την κομματική πολιτική πλουσιότεροι απ' όσο ήταν όταν μπήκαν! Εξαιρούνται ελάχιστοι, οι οποίοι, όμως, επιβεβαιώνουν τον κανόνα!
•  Έτσι, τα κοινωνικά αυτά σκουπίδια διατηρούν και ενισχύουν τους μεταξύ τους δεσμούς κομματικής και, κατ' επέκταση, πελατειακής και συμφεροντολογικής αλληλεγγύης, γεμίζοντας με αθεράπευτα διχαστικά καρκινώματα την ελληνική κοινωνία.-

-----------------

* θέλοντας και μη