Freesociety

Στη χώρα μας επικρατεί ήδη από την τουρκοκρατία μια στενή, κλειστή, οικογενειακή, «συγγενοκρατική», περιοριστική και φοβική νοοτροπία, που δεν συμβιβάζεται ούτε με τη σύγχρονη ανοιχτή κοινωνία και παγκοσμιοποιημένη οικονομία, ούτε με την πολυπολιτισμικότητα, μέσα στην οποία αναγκαία καλούμαστε να ζήσουμε, να εργαστούμε και να αναπτυχθούμε ως οικονομικά υποκείμενα και πολίτες. Το σπουδαιότερο, μάλιστα, χαρακτηριστικό αυτής της νοοτροπίας είναι ότι δεν απαντάται μόνο στο Δημόσιο τομέα της κοινωνίας και της οικονομίας (π.χ. πελατειακές και προνομιακές σχέσεις στις οικογενειοκρατούμενες, κομματικοκρατούμενες και πελατειακές δημόσιες υπηρεσίες, επιχειρήσεις, οργανισμούς, κλπ) αλλά ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα, τις ιδιωτικές σχέσεις της κοινωνίας (καθημερινές κοινωνικές και συγγενικές σχέσεις, φιλίες, σχέσεις εθιμοτυπίας, συναναστροφές κλπ.), μάλιστα δε ακόμα και σ’ αυτή καθαυτή την ιδιωτική οικονομία, κρατικοδίαιτη ή μη, δηλαδή τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Πρόκειται για μια κοινωνία, στ...

Είναι πλέον σαφές ότι η παρούσα κυβέρνηση (εκτελεστική εξουσία) δεν μπορεί να λειτουργήσει στο πλαίσιο της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας -συνεπώς ούτε και η αντίστοιχη Πολιτεία και κοινωνία- αφού εισηγείται στο Κοινοβούλιο (νομοθετική εξουσία) νόμους προς ψήφιση (νομοσχέδια) που δεν τους θέλει ούτε σκοπεύει να τους εφαρμόσει δηλαδή νόμους ψεύτικους (ή υποκριτικούς ή προσχηματικούς), αλλά τους ψηφίζει απλώς και μόνο για να δείξει (δηλ. καμώνεται) ότι συμμορφώνεται με τις σχετικές απαιτήσεις των δανειοδοτών (E,K.T., Δ.Ν.Τ κλπ.), δηλώνοντας μάλιστα δημόσια, urbi et orbi*, πως είτε δεν πρόκειται να τους εφαρμόσει είτε ότι θα ψηφίσει αργότερα άλλους (παράλληλους και αντίθετους) νόμους για να εξοστρακίσει ή να εξουδετερώσει ή να απομειώσει την ισχύ των πρώτων, των ανεπιθύμητων. Η κατάσταση αυτή είναι εξωθεσμική, παρασυνταγματική και ασυμβίβαστη τόσο με την έννοια όσο και με το σκοπό της κρατικής εξουσίας ως σύνολο αλλά και ως προς το δόγμα της διάκρισης των εξουσιών, που αποτελεί...