Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από το λαό; ΟΧΙ!
Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από το λαό; ΟΧΙ!
(Σκέψεις μεταξύ τυρού και αχλαδίου...)
Για όσους προτείνουν (π.χ. Νέα Δημοκρατία, διατελέσαντες υπουργοί, βουλευτές κλπ.) ότι στην επικείμενη (;) αναθεώρηση του Συντάγματος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ΠτΔ) πρέπει να εκλέγεται απευθείας από το λαό, πρέπει να ξέρουν ότι στην περίπτωση αυτή ο ΠτΔ θα πρέπει να εξοπλιστεί και με περισσότερες αρμοδιότητες-εξουσίες, μεταξύ των οποίων, κυρίως, και το δικαίωμα διάλυσης της Βουλής (π.χ. όταν διαπιστώνει δυσαρμονία ανάμεσα στο εκλογικό σώμα και τη σύνθεση του κοινοβουλίου). Διαφορετικά δεν έχει κανένα νόημα ο ΠτΔ να αντλεί τη νομιμοποίησή του απευθείας από το λαό και να προκηρύσσονται κάθε φορά και για το λόγο αυτό γενικές εκλογές! Απευθείας λαϊκή εντολή, ύστερα από προκήρυξη γενικών εκλογών, απλώς και μόνο για να εκλεγεί ένα πρόσωπο που συμβολίζει της ενότητα του έθνους, αποτελεί ανόητη και άσκοπη πολυτέλεια!
Αν, όμως, διευρυνθούν οι εξουσίες του ΠτΔ, και μάλιστα με το δικαίωμα διάλυσης της Βουλής (και, συνεπώς, προκήρυξης γενικών βουλευτικών εκλογών για την ανάδειξη νέας Βουλής) αυτό θα σημάνει και τη μεταβολή της μορφής του πολιτεύματός μας από Προεδρευόμενη σε Προεδρική ή ημιπροεδρική Δημοκρατία (αμερικάνικο ή γαλλικό μοντέλο αντίστοιχα), που για το ελληνικό πολιτικό σύστημα αποτελεί πορεία σε αχαρτογράφητα πολιτικά εδάφη, στα οποία δεν έχει καμιά εμπειρία και ιστορικό προηγούμενο. Αντίθετα μάλιστα, το πολιτικό μας σύστημα έχει αρνητική εμπειρία από το ιστορικό προηγούμενο των "υπερεξουσιών" του ΠτΔ, όπως δηλαδή συνέβαινε πριν το 1985, σύστημα που αναθεωρήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου εξαιτίας των αδιεξόδων που δημιουργούσε.
Ειδικότερα, ένα Προεδρικό ή ημιπροεδρικό σύστημα θα περιέπλεκε τη λειτουργία του μοντέλου της πρωθυπουργοκεντρικής δημοκρατίας (που ισχύει στη χώρα μας και λειτουργεί σε γενικές γραμμές ομαλά τα τελευταία 30 χρόνια), καθόσον εμπλέκει ένα πρόσθετο πόλο της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή τον ΠτΔ, με αποφασιστικές εκτελεστικές αρμοδιότητες, γεγονός που θα καθιστούσε τη λειτουργία του πολιτεύματος άκρως προβληματική αν ο ΠτΔ προερχόταν από διαφορετικό κομματικό-πολιτικό χώρο απ' αυτόν της κυβέρνησης, που απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Βουλής! Πράγμα πολύ πιθανό!
Το χειρότερο μάλιστα θα συνέβαινε, σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο έπαυε η πολιτική του νομιμοποίηση (π.χ. λόγω αντιλαϊκών θέσεων, σύγκρουσής του με άλλους φορείς των πολιτειακών λειτουργιών κλπ.), οπότε ένα ολόκληρο κράτος θα παρέμενε δέσμιο των αποφάσεών του, χωρίς δυνατότητα πρόωρης λήξης της θητείας του. Εκτός κι αν προβλεπόταν ένα είδος μομφής σε βάρος του (π.χ. με συγκέντρωση ορισμένου αριθμού υπογραφών από τους βουλευτές), που θα μπορουσε να οδηγήσει στην προκήρυξη νέων εκλογών για την αντικατάστασή του... Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλι, δηλαδή...
Συνεπώς, ως προς τον ΠτΔ, καλό θα ήταν στην επικείμενη (;) αναθεώρηση του Συντάγματος να αποφύγουμε τους πειραματισμούς και τις ατεκμηρίωτες καινοτομίες. Αρκεί, αφενός η εκλογή του να αποσυνδεθεί πλήρως από τις Βουλευτικές εκλογές και, αφετέρου, να παραμείνει η εκλογή του στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Βουλής, η οποία θα τον αναδεικνύει σε τρεις ή περισσότερους γύρους (π.χ. με 200 ψήφους στον πρώτο, 180 ψήφους στο δεύτερο κλπ. και σχετική ή απόλυτη πλειοψηφία στον τελευταίο), έτσι ώστε να επιυτυγχάνεται πάντοτε η εκλογή του και με τη μέγιστη δυνατή συναίνεση ως προς το πρόσωπό του!
Έτσι θα αποφευχθεί και το κακό ιστορικό προηγούμενο, η εκλογή του ΠτΔ να χρησιμοποιείται προσχηματικά από οποιοδήποτε κόμμα για την πρόωρη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη γενικών βουλευτικών εκλογών!
Υ.Γ. Όχι τίποτ' άλλο! Μην πάμε για μαλλί και βρεθούμε κουρεμένοι!!
(Σκέψεις μεταξύ τυρού και αχλαδίου...)
Για όσους προτείνουν (π.χ. Νέα Δημοκρατία, διατελέσαντες υπουργοί, βουλευτές κλπ.) ότι στην επικείμενη (;) αναθεώρηση του Συντάγματος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ΠτΔ) πρέπει να εκλέγεται απευθείας από το λαό, πρέπει να ξέρουν ότι στην περίπτωση αυτή ο ΠτΔ θα πρέπει να εξοπλιστεί και με περισσότερες αρμοδιότητες-εξουσίες, μεταξύ των οποίων, κυρίως, και το δικαίωμα διάλυσης της Βουλής (π.χ. όταν διαπιστώνει δυσαρμονία ανάμεσα στο εκλογικό σώμα και τη σύνθεση του κοινοβουλίου). Διαφορετικά δεν έχει κανένα νόημα ο ΠτΔ να αντλεί τη νομιμοποίησή του απευθείας από το λαό και να προκηρύσσονται κάθε φορά και για το λόγο αυτό γενικές εκλογές! Απευθείας λαϊκή εντολή, ύστερα από προκήρυξη γενικών εκλογών, απλώς και μόνο για να εκλεγεί ένα πρόσωπο που συμβολίζει της ενότητα του έθνους, αποτελεί ανόητη και άσκοπη πολυτέλεια!
Αν, όμως, διευρυνθούν οι εξουσίες του ΠτΔ, και μάλιστα με το δικαίωμα διάλυσης της Βουλής (και, συνεπώς, προκήρυξης γενικών βουλευτικών εκλογών για την ανάδειξη νέας Βουλής) αυτό θα σημάνει και τη μεταβολή της μορφής του πολιτεύματός μας από Προεδρευόμενη σε Προεδρική ή ημιπροεδρική Δημοκρατία (αμερικάνικο ή γαλλικό μοντέλο αντίστοιχα), που για το ελληνικό πολιτικό σύστημα αποτελεί πορεία σε αχαρτογράφητα πολιτικά εδάφη, στα οποία δεν έχει καμιά εμπειρία και ιστορικό προηγούμενο. Αντίθετα μάλιστα, το πολιτικό μας σύστημα έχει αρνητική εμπειρία από το ιστορικό προηγούμενο των "υπερεξουσιών" του ΠτΔ, όπως δηλαδή συνέβαινε πριν το 1985, σύστημα που αναθεωρήθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου εξαιτίας των αδιεξόδων που δημιουργούσε.
Ειδικότερα, ένα Προεδρικό ή ημιπροεδρικό σύστημα θα περιέπλεκε τη λειτουργία του μοντέλου της πρωθυπουργοκεντρικής δημοκρατίας (που ισχύει στη χώρα μας και λειτουργεί σε γενικές γραμμές ομαλά τα τελευταία 30 χρόνια), καθόσον εμπλέκει ένα πρόσθετο πόλο της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή τον ΠτΔ, με αποφασιστικές εκτελεστικές αρμοδιότητες, γεγονός που θα καθιστούσε τη λειτουργία του πολιτεύματος άκρως προβληματική αν ο ΠτΔ προερχόταν από διαφορετικό κομματικό-πολιτικό χώρο απ' αυτόν της κυβέρνησης, που απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Βουλής! Πράγμα πολύ πιθανό!
Το χειρότερο μάλιστα θα συνέβαινε, σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο έπαυε η πολιτική του νομιμοποίηση (π.χ. λόγω αντιλαϊκών θέσεων, σύγκρουσής του με άλλους φορείς των πολιτειακών λειτουργιών κλπ.), οπότε ένα ολόκληρο κράτος θα παρέμενε δέσμιο των αποφάσεών του, χωρίς δυνατότητα πρόωρης λήξης της θητείας του. Εκτός κι αν προβλεπόταν ένα είδος μομφής σε βάρος του (π.χ. με συγκέντρωση ορισμένου αριθμού υπογραφών από τους βουλευτές), που θα μπορουσε να οδηγήσει στην προκήρυξη νέων εκλογών για την αντικατάστασή του... Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλι, δηλαδή...
Συνεπώς, ως προς τον ΠτΔ, καλό θα ήταν στην επικείμενη (;) αναθεώρηση του Συντάγματος να αποφύγουμε τους πειραματισμούς και τις ατεκμηρίωτες καινοτομίες. Αρκεί, αφενός η εκλογή του να αποσυνδεθεί πλήρως από τις Βουλευτικές εκλογές και, αφετέρου, να παραμείνει η εκλογή του στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Βουλής, η οποία θα τον αναδεικνύει σε τρεις ή περισσότερους γύρους (π.χ. με 200 ψήφους στον πρώτο, 180 ψήφους στο δεύτερο κλπ. και σχετική ή απόλυτη πλειοψηφία στον τελευταίο), έτσι ώστε να επιυτυγχάνεται πάντοτε η εκλογή του και με τη μέγιστη δυνατή συναίνεση ως προς το πρόσωπό του!
Έτσι θα αποφευχθεί και το κακό ιστορικό προηγούμενο, η εκλογή του ΠτΔ να χρησιμοποιείται προσχηματικά από οποιοδήποτε κόμμα για την πρόωρη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη γενικών βουλευτικών εκλογών!
Υ.Γ. Όχι τίποτ' άλλο! Μην πάμε για μαλλί και βρεθούμε κουρεμένοι!!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου