Η περιπέτεια του δικαστικού ενσήμου*, η σοφία το Όθωνα και η ευήθεια του σύγχρονου νομοθέτη
Ως γνωστόν, την εποχή του Όθωνα (1 Ιουνίου 1815 - 26 Ιουλίου 1867), που οργάνωσε το σύγχρονο Ελληνικό κράτος, κυβερνώντας με την αντιβασιλεία των Αρμανσμπεργκ, Μάουρερ και Ευντεκ, ο εξ αυτών νομομαθής Μάουρερ το έτος 1835 εκπόνησε, μεταξύ άλλων, και τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ) κατά τα Γερμανικά κυρίως πρότυπα, πετυχαίνοντας επί έναν και πλέον αιώνα την υποδειγματική λειτουρ γία των ελληνικών Δικαστηρίων. Σύμφωνα με τον ΚΠολΔ, οι αναγνωριστικές αγωγές (και οι καταψηφιστικές αγωγές που μετατρέπονταν σε αναγνωριστικές κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, ύστερα από σχετικό αίτημα του ενάγοντος) απαλλάσσονταν από την καταβολή του δικαστικού ενσήμου. Τη ρύθμιση αυτή την κατάργησε ο νομοθέτης του 2011 (με το ν.3994/2011), αιφνιδιάζοντας χιλιάδες ενάγοντες που είχαν εκκρεμείς αγωγές προς συζήτηση στα Δικαστήρια, υποχρεώνοντάς τους, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, είτε να πληρώσουν δικαστικό ένσημο είτε να παραιτηθούν από τις αγωγές τους είτε, τέλος, ρισκάροντας, να συν