Τα κομματόσκυλα, διχαστικά καρκινώματα της κοινωνίας

Εκών άκων, βλέπω συχνά να περνάνε από την "αρχική σελίδα" μου, μεταξύ άλλων, και "πολιτικά" σχόλια διαφόρων κομματόσκυλων, που δηλώνουν (ή υποστηρίζουν ότι είναι ή φέρονται να είναι) μέλη ή υποστηρικτές διαφόρων πολιτικών κομμάτων... Σχεδόν όλα τα σχόλιά τους χαρακτηρίζονται από κομματικές παρωπίδες και έλλειψη πολιτικής όρασης, προσπάθεια φθηνού εντυπωσιασμού, ημιμάθεια, επιδερμική γνώση της εσωτερικής πολιτικής (οικονομικών, φορολογικών, εκπαιδευτικών, εργασιακών, ασφαλιστικών κλπ. θεμάτων), πλήρη άγνοια των ευρωπαϊκών και διεθνών πολιτικοοικονομικών σχέσεων και θεσμών και από ξύλινο και ανούσιο λόγο με πλήρη απουσία πρακτικών και χρηστικών πολιτικών προτάσεων. 

Ειδικότερα, τα σχόλιά τους περιορίζονται, συνήθως, σε συκοφαντίες και υβριστικούς χαρακτηρισμούς, κουτσομπολιά, προσωπικές παραπολιτικές επιθέσεις, ίντριγκες και κακεντρεχή σχόλια κατά πολιτικών αντιπάλων, ενδοκομματικών "συντρόφων" και αντίπαλων φατριών! Συνήθη θέματα των σχολίων αυτών είναι π.χ. ποιος έφυγε ή θα φύγει από το ένα κόμμα για να πάει σε άλλο, ποιος και με ποιους θα κάνει νέο κόμμα, ποιος θα συνασπιστεί εσωκομματικά με ποιους, ποιος θα πάει στην εκδήλωση μνήμης του τάδε ή στη γιορτή του δείνα, ποιος έστειλε ευχές για την ονομαστική εορτή του άλλου, τι ρούχα φόρεσε στη σύσκεψη ο τάδε υπουργός, πως προφέρει την τάδε λέξη ο τάδε υπουργός, με ποιους και σε ποιο ρεστοράν συνέφαγε κ.τ.ο.

Χιλιάδες τέτοιοι κομματικοί βλαχοβαλκάνιοι φλούφληδες, ψευτοκαριερίστες και γυφτοζήτουλες, πολιτικά ατάλαντα σκουπίδια και ψυχοσωματικά ανέραστα υποκείμενα χαμηλής ευφυίας στελεχώνουν όλα τα πολιτικά κόμματα. Συχνά πρόκειται για ανεπάγγελτους ρεμπεσκέδες μικροαστούς, κρατικοδίαιτους τεμπέληδες δημόσιους υπαλλήλους, άεργους ελεύθερους επαγγελματίες και μπούληδες κληρονόμους οικογενειών που πλούτισαν από το δημόσιο κορβανά, που δεν έχουν αποκοπεί από το μητρικό ομφάλιο λώρο και που τρομάζουν στην ιδέα να αντιμετωπίσουν τη ζωή και την κοινωνία με τις δικές τους δυνάμεις στον στίβο της εργασίας, της παραγωγής και της δημιουργίας... Μικροαστικά απόβλητα που δηλώνουν πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, συγγραφείς και άλλα σοφτ επιστημονικά επαγγέλματα (π.χ. δικηγόροι, οικονομολόγοι, καθηγητές κλπ) και αργόσχολοι μικροαστοί που καθημερινά περιφέρονται στις ιστοσελίδες του κοινωνικού και διαδικτυακού διαλόγου χωρίς να προσφέρουν την ελάχιστη υπηρεσία στην επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων. 

Τα σκουπίδια αυτά φωλιάζουν σε όλα τα πολιτικά κόμματα, όπου βρίσκουν ένα προστατευτικό καταφύγιο που το χρησιμοποιούν - χρησιμοποιούνται, βέβαια και απ' αυτά- με σκοπό την κομματική, επαγγελματική, περιουσιακή και κοινωνική τους ανέλιξη, την άσκηση επιρροής στην κοινωνία, το ψάρεμα κομματικής πελατείας, τον προσωπικό πλουτισμό και την αναρρίχησή τους στην κοινωνική ιεραρχία.

Ακόμη, τα κοπρόσκυλα αυτά διασπείρουν και συντηρούν τη διχόνοια, το διχασμό και τον τεχνητό κομματικό τεμαχισμό του κοινωνικού ιστού, συγχέοντας σκόπιμα τον κομματισμό με την πολιτική,

προκειμένου να αποκτήσουν οι ίδιοι, μεταγενέστερα, "συγκολλητικό" κύρος, επιρροή και εξουσία. Παρεμβαίνουν στον διαδικτυακό διάλογο, άλλοτε σχολιάζοντας και επιδοκιμάζοντας ο ένας τα βλακώδη σχόλια του άλλου και άλλοτε δημιουργώντας έναν διαδικτυακό ψευτοδιάλογο -συχνά δημιουργούν και ένα δικό τους σύστημα αυτάρεσκων και αλληλοβραβευόμενων παρεών και ομάδων- υφαίνοντας σταδιακά τον προσωπικό τους μύθο, προβάλλοντας τις προσωπικές τους ενασχολήσεις, γούστα και "προσόντα", ασχολούμενοι με την παραπολιτική της κλειδαρότρυπας, του κουτσομπολιού και του ασήμαντου, προσελκύοντας ανύποπτους διαδικτυακούς περιπλανώμενους απόμαχους της ζωής, κοινωνικά και κομματικά ανένταχτους και αναποφάσιστους, για να τους ασκήσουν επιρροή και να τους μετατρέψουν σε μελλοντικούς ψηφοφόρους τους, υποστηρικτές και πελάτες τους, προσφέροντάς τους μια (κομματική) ομάδα μέσα στην οποία μπορούν να ενταχθούν και να αποκτήσουν κι αυτοί αναγνώριση, ασφάλεια, ταυτότητα και προστασία.

ΟΙ περιφερόμενοι αυτοί κοπρίλοι, που προσπαθούν να ταυτίσουν τον κομματισμό με την πολιτική, υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, αριστερά, κεντρώα, δεξιά, ακραία, δημοκρατικά ή μη, γιατί κίνητρό τους δεν είναι κάποια πολιτική ιδεολογία ή κοινότητα ιδεολογικοπολιτικών στόχων αλλά η θεραπεία της προσωπικής τους ανασφάλειας και η φιλοδοξία τους για ανέλιξη και επιρροή με σκοπό να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά και κοινωνικά τους συμφέροντα!... Έτσι, τα κοινωνικά αυτά σκουπίδια διατηρούν και ενισχύουν τους μεταξύ τους δεσμούς κομματικής και, κατ' επέκταση, πελατειακής και συμφεροντολογικής αλληλεγγύης, γεμίζοντας με διχαστικά καρκινώματα την ελληνική κοινωνία!