ΣΕΞΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑΚΟΣ ΑΝΕΡΑΣΤΟΣ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ
Όταν ένας πολίτης σχολιάζει, κατηγορεί ή σατιρίζει τον τρόπο διαμαρτυρίας ή ορισμένες δηλώσεις ή συμπεριφορές ή ενέργειες ή ακόμα και τις ενδυματολογικές προτιμήσεις ή την αισθητική κλπ. μιας γυναίκας πολιτικού ή δημοσίου προσώπου, όπως π.χ. της Ραχήλ Μακρή ή της Ζωής Κωνσταντοπούλου, της Τζάκρη κλπ., ορισμένοι, ελλείψει λογικών απαντητικών επιχειρημάτων, χαρακτηρίζουν τον πολίτη αυτό "σεξιστή" και του υποδεικνύουν, ομιλούντες εξ αποκαλύψεως και εκ καθέδρας, χωρίς κανένα πολιτικό ή λογικό επιχείρημα, ότι στους πολιτικούς πρέπει να κάνεις μόνο πολιτική κριτική.... Έτσι ο χαρακτηρισμός "σεξιστής" αναγορεύεται σ' έναν αφορισμό γενικής φύσεως, κάτι σαν το χαρακτηρισμό "ρατσιστής" ή «φασίστας», που εξίσου απερίσκεπτα εκστομίζει ο πάσα ένας διαφωνών και στερούμενος επιχειρημάτων σε κάθε περίσταση, όταν η ενέργειά του άλλου δεν του αρέσει ή διαφωνεί μ' αυτή. Από την άλλη βέβαια, όταν κάποιος άλλος κατηγορεί, αντίστοιχα, έναν άνδρα πολιτικό,