«Σκέψεις από τη συνέντευξη του ποιητή Χριστιανόπουλου στην τηλεοπτική παρουσιάστρια Τσαπανίδου»

Ήταν μεγάλο δυστύχημα για την παρουσιάστρια Τσαπανίδου, ίσως και γενικότερα για την τηλεόραση, η πρωτοβουλία της να παρουσιάσει στην εκπομπή της τον ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο. Γιατί, ο ασυμβίβαστος και συνεπής με τις ιδέες του ποιητής, μιλώντας απλά και κατανοητά ελληνικά, κατόρθωσε να ανασύρει όλες τις αδυναμίες της ίδιας και του τηλεοπτικού κατεστημένου να διαχειριστούν καταστάσεις και ανθρώπους που τους αμφισβητούν και τους υπερβαίνουν. Ο ποιητής ήταν ειλικρινής, ευθύς και έντιμος, την ειρωνεύτηκε, απαξίωσε την ίδια και τις περισσότερες ερωτήσεις της και απέκρουσε με χιούμορ τις οφθαλμοφανείς κολακείες της. Ήταν προφανής η προσβολή και η έκθεση στα μάτια του κόσμου, που υφίστατο συνεχώς η παρουσιάστρια, κάθε φορά που καταλάβαινε ότι δεν είχε επιχειρήματα και προσπαθούσε να παρασύρει τον ποιητή σε μία φανερή και ντροπιαστική γι αυτήν, ανταλλαγή φιλοφρονήσεων. Η κυρία Τσαπανίδου περιορίστηκε αρκετές φορές σε βεβιασμένα γέλια εμφανούς αμηχανίας, στερούμενη επαγγελματισμού και της απαραίτητης δημοσιογραφικής ικανότητας και ευφυΐας, να αποκαλύψει με τις ερωτήσεις της τον εσωτερικό κόσμο του ποιητή, το χαρακτήρα του, τις ενδόμυχες σκέψεις και τις απόψεις του για την κοινωνία και τη ζωή, ζητήματα που προφανώς ενδιέφεραν περισσότερο το τηλεοπτικό κοινό από τον φθηνό εντυπωσιασμό που προσπαθούσε να ανασύρει η δημοσιογράφος.
Απο τη συνέντευξη στην κυρία Τσαπανίδου αποδείχθηκε περίτρανα ότι τα πρόσωπα που ζουν λιγότερο ή περισσότερο "έξω από το σύστημα", όπως ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και πολλοί άλλοι, ποιητές ή μη, δεν προσφέρονται για εντυπωσιασμούς, τηλεοπτικές παρλαπίπες και εκμετάλλευση ακροαματικότητας ή τηλεθέασης.

Τελικά είναι κέρδος για μας, που με τη συνέντευξη του Χριστιανόπουλου μας δόθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσουμε τη διαφορά δύο "κόσμων": Αφενός του "κόσμου" ενός ποιητή που ζει έντιμα και εκτός συστήματος με 590 ευρώ το μήνα και, αφετέρου, του "κόσμου" μιας δημοσιογράφου που ζει εντός του τηλεοπτικού κατεστημένου με καθημερινές γονυκλισίες και οσφυιοκαμψίες -κι ένας Θεός ξέρει με ποιές και πόσες άλλες "παραχωρήσεις" και "υποχωρήσεις"- αμειβόμενη όμως γι αυτό με δεκάκις πολλαπλάσια χρήματα αμοιβής. Ή ακόμα τη διαφρορά ανάμεσα στον κόσμο της πνευματικής και ψυχικής ελευθερίας και στον κόσμο της ψυχικής και διανοητικής καταπίεσης, στον κόσμο της ψυχικής καθαρότητας και αθωότητας και στον κόσμο της καθημερινής και αφόρητης ενοχής.
Τελικά, αναρωτιέμαι: Αν ο ποιητής Χριστιανόπουλος καταφέρνει να ζει με 590 ευρώ το μήνα, σφίγγοντας το ζωνάρι και γράφοντας ποιήματα, μνημεία πολιτισμού και προσφοράς στην ελληνική κοινωνία, η κυρία Τσαπανίδου τι θα έκανε με τα ίδια χρήματα μηνιαίας αμοιβής; Μήπως θα όδευε προς άλλες ατραπούς για να κερδίσει και τα υπόλοιπα, προκειμένου να εξασφαλίσει αποκλειστικά τις καταναλωτικές της ανάγκες και τις αποταμιεύσεις της; Χωρίς, βέβαια, να είναι ικανή να μας προσφέρει έστω και ένα στίχο ποίησης ή, έστω, ποιητικής τηλεθέασης! Να ποια είναι η διαφορά των δύο κόσμων!