Περί της ευθύνης των υπουργών

Το ισχύον Σύνταγμα και ό νόμος περί ευθύνης υπουργών εξασφαλίζουν το ουσιαστικό ακαταδίωκτο και την ατιμωρησία των υπουργών για τα ποινικά αδικήματα που διέπραξαν στη διάρκεια της θητείας τους. Ταυτόχρονα, οι πάσης φύσεως εξεταστικές επιτροπές που συγκροτούνται κάθε τόσο για τη (δήθεν) διερεύνηση των σκανδάλων (Βατοπεδίου, Siemens κλπ), επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό με υπέρμετρες δαπάνες με τις αποζημιώσεις-αμοιβές των βουλευτών που συγκροτούν τις αντίστοιχες άσκοπες και αναποτελεσματικές επιτροπές. Εξάλλου, σ' αυτό το άδικο, αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό σύστημα που συνεπικουρείται απο την μεροληπτική δικαιοσύνη, αν τύχει να καταδικαστεί κάποιος σε ποινή στερητική της ελευθερίας, τότε μπορεί να πληρώσει την ποινή του (από τα χρήματα που καταχράστηκε ή απέκτησε με αθέμιτο τρόπο) και να κυκλοφορεί ελεύθερος μεταξύ μας. Σ' ένα άθλιο, ανοργάνωτο και τριτοκοσμικό κράτος, όπως το ελληνικό, όπου η διαπλοκή οικονομικής και πολιτικής εξουσίας χρησιμεύει για τον αθέμιτο πλουτισμό των κυβερνητικών στελεχών και των λογής-λογής παραγόντων της οικονομικής εξουσίας, οι νόμοι και τα δικαστήρια εξασφαλίζουν την ουσιαστική ατιμωρησία των πάσης φύσεων οικονομικών εγκληματιών, αρκεί να διαθέτουν χρήματα να πληρώσουν!... Στο σύστημα αυτό δεν συγχωρούνται μόνο οι φτωχοί!...